Ökse Otu: Ağaçların dal ve gövdelerinde yaşayan çok yıllık yarı parazit bitkidir. Çalı görünümünde olup yeşilimsi sarı renkli yaprakları bulunmaktadır. Ökse Otunun meyveleri şeffaf, yuvarlak, nohut büyüklüğünde olup meyveler ileriki dönemlerinde kırmızı renkli olur. Genellikle ahlat, alıç, armut, ayva, elma, kayısı, badem, kiraz, vişne vb. meyve ağaçlarının yanı sıra ıhlamur, gürgen, kavak, çitlembik vb. kışın yapraklarını döken ağaçlar ile köknar, çam, gibi iğne yapraklı orman ağaçları konukçularıdır. Halk arasında ampir, burç, çekem, gevele, gökçe, yapışkan otu, bacaksız bitki, gövelek ve güvelek gibi isimlerle de adlandırılmaktadır. Nisan-Mayıs aylarında çiçek açan Ökse Otu konukçusu olduğu ağacın besin elementlerini emerek yaşamlarını sürdürmektedir. Konukçusu olduğu ağaçta ciddi verim kaybına neden olan ökse otu ağacı tamamen kurutmaz ancak yoğunluğuna, iklim özelliklerine enfekteli dalın büyüklüğüne bağlı olarak sürgün uçlarından geriye zayıflamasına ve ileri aşamalarda kurumalara neden olmaktadır
Ökse otu meyvelerinde bulunan iki adet tohum bulunur. Meyveyi yiyen kuşların dışkıları ile bu tohumu farklı konukçulara taşıdığı için farklı bölge ve ağaçlara Ökse Otu yayılımı çoğalmaktadır.
Mücadele Yöntemleri
Kimyasal mücadelesi olmayan Ökse Otunun en etkili mücadele yöntemi kültürel mücadeledir. Bu kapsamda öncelikle ökse otunun tohumlarını farklı yerlere taşıyan kuşlara alternatif yem kaynakları oluşturmaktır. Sonrasında Ökse Otunun tohum bağlamadan uzaklaştırılması ve bulaşıklı dalların 20-30 cm altından budama yapılarak bahçeden uzaklaştırılması gerekmektedir. Budama yapılan yer aşı macunu ile kapatılarak koruma altına almak gerekir. Şiddetli salgınlarda ise diğer ağaçlara bulaşmanın engellenmesi için ağacın tamamen sökülerek uzaklaştırılması gerekmektedir.